Langs de Brabantse Aa
De rivier de Aa is een prachtig deel van Brabant die jong tot oud, gasten uit binnen- en buitenland, zijn verborgen schatten en verhalen wil vertellen. Ingeklemd tussen de Maashorst en het Groene Woud meandert de Aa van de Peel tot aan de Dieze bij ‘s-Hertogenbosch. De stichting de Brabantse Aa ziet de rivier de Aa met zijn ontstaansgeschiedenis, het landschap, het water en de cultuurhistorie als een soort openluchtmuseum. Daarvoor gaan we niet over één nacht ijs en strekt de realisatie van alle plannen en ideeën zich uit over meerdere jaren.
De stichting is opgericht in 2022 met als doel om de cultuurhistorische waarde rondom de rivier de Aa te vergroten en meer ‘beleefbaar’ te maken, teneinde ingezetenen meer bewust te laten worden van hun omgeving met zijn historie en gasten langer in dit gebied te laten verblijven. Daarin levert de stichting een bijdrage in de economische ontwikkeling en het welzijn van gasten en ingezetenen.
Inspiratie: Openluchtmuseum 'Langs de Brabantse Aa'
De cultuurhistorische- landschaps- en natuurwaarden rondom de rivier de Aa is rijk vertegenwoordigd. Al wandelend door dit uitgestrekte gebied kan je er een heuse belevenis van maken. Het tot leven brengen van de rijke historie rondom de rivier de Aa, gaan we doen aan de hand van Hendrik Verhees. Immers hij was het die, in 1792 na vele jaren hard werken, de nieuwe Meierijsche kaart heeft opgeleverd.
In en rond de rivier de Aa zijn verschillende cultuurhistorische elementen te vinden in de vorm van oude structuren, ruimtelijke ensembles, industrieel erfgoed, watermolens, kastelen en landgoederen. Daarbij gaat het niet alleen om de markante historische gebouwen, maar ook over de gevonden artefacten. Dit alles te samen vormt een de samenhangende geschiedenis.
Noord-Brabant wordt door breuken verdeeld in een aantal deelgebieden die stijgen of dalen ten opzichte van elkaar. De Aa en haar zijlopen zijn de dragers van het landschap, de landbouw en de natuur in Oost-Brabant. Al eeuwenlang. En nóg eeuwenlang als het aan ons ligt. Watermolens en hun omliggende landschappen hebben eeuwenlang een waterbufferende functie in het beekdal gehad. Watermolens volgen niet alleen de logica van het landschap; in de afgelopen eeuwen hebben watermolens ook het landschap gevormd. Historische kastelen, buitenplaatsen (inclusief hun tuinen en parken) en landgoederen bepalen het karakter van het landschap’. De herinrichting van de gronden in het beekdal van de rivier de Aa betekent een robuuster leefgebied voor planten en dieren. Door de verbeteringen van het stroomgebied met nieuwe meanders en waterwerken kan er een aaneengesloten landschap ontwikkeld worden. Daarmee behouden en verbeteren wij niet alleen de verschillende landschap biotopen maar daarmee versterken we ook de natuur en leveren wij op deze manier een klimaat adaptief geheel dat voldoet aan alle water- en klimaatopgaves.